Γεμίστε την Αθήνα πάρκα!

Με δεδομένες τις καταστροφές στα περιαστικά δάση της Αθήνας το φετινό καλοκαίρι (Πάρνηθα, Πεντέλη, Υμηττός), καλό θα ήταν να ξανασκεφτούμε μια ριζικά διαφορετική εκμετάλλευση του χώρου του πρώην αεροδρομίου του Ελληνικού, που είχε διατυπωθεί ήδη από το 2001.

Η κυβέρνηση ανακοίνωσε προ μηνός τη δημιουργία Μητροπολιτικού Πάρκου έκτασης τουλάχιστον 5.000 στρεμμάτων στον χώρο του παλαιού αεροδρομίου. Την ίδια ανακοίνωση είχε κάνει τον Φεβρουάριο 2001 ο κ. Σημίτης και την επανέλαβε τον Απρίλιο 2003. Η απόφαση της κυβέρνησης να μετατρέψει 5.000 στρέμματα του αεροδρομίου του Ελληνικού σε μητροπολιτικό πάρκο είναι μια απίστευτη επίδειξη ματαιοδοξίας νεόπλουτων, τρανή απόδειξη βαθιάς πνευματικής κούρασης και έλλειψης τόλμης, οράματος και νέων ιδεών για την Αθήνα, την Ελλάδα και την πολιτική.

Aυτό που χρειάζεται η πρωτεύουσα είναι να δημιουργηθούν 20-25 πάρκα των 100 στρεμμάτων (ή και περισσότερα μικρότερα) στις διάφορες πυκνοκατοικημένες και χωρίς το ελάχιστο πράσινο περιοχές. Για να υπάρχει μέτρο σύγκρισης, το Πεδίο του Άρεος είναι περίπου 40 στρέμματα. Τέτοιους κήπους –κοντά στο σπίτι τους- χρειάζονται οι μητέρες με τα παιδιά τους και όχι ένα απροσπέλαστο και άρα άχρηστο γι’ αυτές μεγαλεπήβολο πάρκο στα προάστια, το οποίο ουσιαστικά θα προσφέρει μόνο στους περίοικούς του.

Αν η κυβέρνηση θέλει οπωσδήποτε να έχει το μεγαλύτερο πάρκο της Ευρώπης δεν έχει παρά να φροντίσει να γίνουν πάρκο οι καμένες υπώρειες του Υμηττού (πριν ανεχθεί την αυθαίρετη δόμηση τους) και η κορυφή του Υμηττού, όπου σήμερα υπάρχει ένα πάρκο αυθαίρετων κεραιών (πάρκο του Υπουργού Επικρατείας και ΜΜΕ). Ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ δήλωσε ότι στο πάρκο του αεροδρομίου θα φυτευτούν μόλις 36.800 δέντρα και 17.500 θάμνοι (αναλογούν 7 δέντρα και 3 θάμνοι σε κάθε στρέμμα πάρκου, πυκνότητα αστεία φυσικά)! Αντίθετα, καθολική αναδάσωση του Υμηττού, που θα απαιτήσει τη φύτευση ενός και πλέον εκατομμυρίου δέντρων, θα ήταν ένα απείρως χρησιμότερο για την υγεία και την αναψυχή των Αθηναίων έργο από το κακής έμπνευσης μεγαλεπήβολο και σε μεγάλο βαθμό άχρηστο πάρκο στο αεροδρόμιο.

Η έκταση του παλαιού αεροδρομίου είναι 5.200 στρέμματα. Αν το 50% της έκτασης δοθεί σε κοινή χρήση (1600 στρέμματα για δρόμους, πλατείες και 1000 στρέμματα για πάρκα και κήπους), τα υπόλοιπα 2.600 στρέμματα ως οικοδομήσιμα οικόπεδα έχουν αξία που με βεβαιότητα υπερβαίνει τα 4 δισεκατομμύρια €. Το ποσό των 4 δισεκατομμυρίων € αρκεί για την απαλλοτρίωση περισσότερων από 20 εκτάσεων των 100 στρεμμάτων στις πυκνοκατοικημένες και υποβαθμισμένες περιοχές της πρωτεύουσας και τη διαμόρφωση τους σε ισάριθμα λειτουργικά πάρκα. Η Κυψέλη μπορεί να αποκτήσει πάρκο. Το ίδιο και ο Κολωνός, το Περιστέρι, το Αιγάλεω κ.ο.κ. Η αναβάθμιση και της ποιότητας ζωής και της οικονομικής αξίας όλων των σήμερα υποβαθμισμένων περιοχών θα είναι άμεση και εντυπωσιακή.

Ταυτόχρονα η δημιουργία ενός νέου πολυτελούς προαστίου και η κατακόρυφη αναβάθμιση είκοσι περιοχών του λεκανοπεδίου (εκεί όπου θα δημιουργηθούν τα νέα πάρκα) θα δώσει διέξοδο υψηλής ποιότητας κατοικίας στις ομάδες του πληθυσμού που την αναζητούν, αποσυμφορώντας την έντονη οικιστική πίεση που σήμερα οδηγεί στην ανομία, τις καταπατήσεις, την αυθαίρετη δόμηση σε όλη την Αττική και την άσκηση τρομακτικών πιέσεων για να επιτραπεί η καταστρεπτική τσιμεντοποίηση της περιοχής των Μεσογείων, καθώς και των δασών του Λεκανοπεδίου.

Τέτοιες ευκαιρίες για την αναμόρφωση μιας ολόκληρης πόλης δεν ξαναπαρουσιάζονται και θα είναι έγκλημα σε βάρος και των σημερινών και των μελλοντικών κατοίκων της Αθήνας, να στερηθούν της ευκαιρίας να αποκτήσουν προσβάσιμους χώρους πρασίνου σε κάθε περιοχή της.

Ελπίζω αυτή η πρόταση (η οποία υπάρχει ολοκληρωμένη και μελετημένη από πολεοδόμους από το 2001) για μια συνολική αναβάθμιση όλων των περιοχών του Λεκανοπεδίου να βρει ανταπόκριση από τους πολίτες, αφού οι διαχειριστές της εξουσίας την απορρίπτουν εδώ και χρόνια...


ΥΓ. Ευχαριστώ για την πρόκληση να γράψω σε αυτό το ιστολόγιο. Σεβόμενος την θέση των υπόλοιπων διαχειριστών να μην περνάνε άμεσα πολιτικά μηνύματα, αφαίρεσα από το κείμενο όποια κομμάτια ή λινκς θα μπορούσαν να θεωρηθούν πολιτική διαφήμιση.