Η Ελληνική πολιτεία έχει σύνταγμα που προστατεύει, προφυλάσσει, καταστέλλει, προβλέπει .
Η Ελληνική πολιτεία έχει προβλέψει ώστε πάντα να υπάρχει ένα παράθυρο και παρά τη ρητή απαγόρευση της «μεταβολής του προορισμού των δασών και των δασικών εκτάσεων» εκτός αν προέχει «για την Εθνική Οικονομία η αγροτική εκμετάλλευση ή άλλη τους χρήση».
Στο flora attica δημοσιεύονται καθημερινά νέες συγκλονιστικές φωτογραφίες «αναβίλλωσης», τρανές αποδείξεις των ευθυνών κάθε αρχής που μας ζητά «μαζί» να προχωρήσουμε…
3 σχόλια:
http://www.youtube.com/watch?v=4WDyKoDruVA
"Η Ελληνική πολιτεία έχει προβλέψει ώστε πάντα να υπάρχει ένα παράθυρο..."
Πόσο δίκιο έχεις Μάνο - πιστεύω πως ΣΕ ΚΑΘΕ νόμο που έχει θεσμοθετηθεί στην Ελλάδα, υπάρχει και ένα "window of opportunity", ωστε τελικά ο ίδιος ο νόμος - που μπορεί να είναι θετικός για το κοινωνικό σύνολο - να "αυτοκαταργείται"...
Προωθώ mail που πήρα μέσω της λίστας Announces του Πανεπιστημίου Πατρών. Απευθύνεται στον πρύτανη. Αν το θεωρείτε σημαντικό παρακαλώ προωθήστε το. Εγω το θεώρησα καθήκον μου.
Περί Αναδάσωσης
Κύριε Πρύτανη,
εξαιτίας της ειδικότητάς μου (είμαι βιολόγος και έχω εκπονήσει διδακτορικό με θέμα τη μεταπυρική διαδοχή της βλάστησης) θα ήθελα να κάνω ορισμένες (ελπίζω χρήσιμες) παρατηρήσεις πάνω στο θέμα των αναδασώσεων των καμένων εκτάσεων.
Σχεδόν το σύνολο των εκτάσεων που κάηκε τόσο στην Αιγιάλεια όσο και στην Ηλεία αφορά βλάστηση μεσογειακού τύπου (κυρίως θαμνώνες αείφυλλων πλατύφυλλων και δάση χαλεπίου πεύκης). Αυτού του τύπου τα οικοσυστήματα έχουν την ικανότητα της αναγέννησης μετά τη φωτιά με την προϋπόθεση ότι δεν θα απειληθούν από δευτερογενείς ανθρώπινές παρεμβάσεις (επανάληψη πυρκαγιάς, βόσκηση, εκχέρσωση κλπ.).
Η τεχνητή αναδάσωση είναι μια διαδικασία με μεγάλο οικονομικό κόστος και εξαιρετικά αμφίβολη αποτελεσματικότητα. Καταρχήν είναι ουτοπικό να πιστεύει κανείς ότι μπορούμε να αντικαταστήσουμε με τεχνητό τρόπο ακόμα και ένα μικρό μέρος των εκατομμυρίων δέντρων που κάηκαν. Δεύτερον, η τεχνητή αναδάσωση είναι μια βίαιη επέμβαση στο οικοσύστημα που απαιτεί διάνοιξη δρόμων, χρήση βαριών μηχανημάτων κλπ. και το τελικό αποτέλεσμα είναι ότι συχνά για κάθε δέντρο που φυτεύουμε μπορεί να έχουμε καταστρέψει άλλα δέκα που είχαν φυτρώσει από μόνα τους. Τρίτον, η επιτυχημένη αναδάσωση προϋποθέτει σωστή προετοιμασία με επιλογή των ειδών που θα φυτευτούν, συλλογή σπερμάτων από την ευρύτερη περιοχή της αναδάσωσης για να μην έχουμε γενετική αλλοίωση των φυτικών πληθυσμών, καλλιέργεια των νεαρών φυταρίων στα δασικά φυτώρια, προετοιμασία του εδάφους όπου θα πραγματοποιηθεί η φύτευση και περιποίηση των δεντρυλλίων και τις επόμενες χρονιές μετά την αναδάσωση. Για τους παραπάνω λόγους η τεχνητή αναδάσωση είναι μια ύστατη λύση που η εφαρμογή της γίνεται μόνο τοπικά όταν συντρέχουν ειδικοί λόγοι όπως η πλήρης αδυναμία φυσικής αναγέννησης, ο άμεσος κίνδυνος διάβρωσης, αισθητικοί λόγοι κλπ.
Την περίοδο 1994-2002 εργάστηκα ερευνητικά σχεδόν σε όλες τις καμένες εκτάσεις των νομών Αχαΐας και Ηλείας. Η διαπίστωση μου είναι ότι τα μεσογειακά δάση της περιοχής μπορούν και αναγεννώνται φυσικά με εξαίρεση τις θέσεις που καίγονταν συχνά, που βοσκούνταν ή είχαν καταπατηθεί από τους ντόπιους για να επεκτείνουν τα χωράφια τους.
Η καλύτερη λύση για την αναγέννηση των καμένων δασών της Αιγιάλειας και της Ηλείας είναι η αποφυγή κάθε άμεσης παρέμβασης (με εξαίρεση κάποια αντιπλημμυρικά έργα σε καμένες θέσεις που γειτονεύουν με κατοικημένες ζώνες και οι κλίσεις των θέσεων είναι μεγάλες), η φύλαξη των δασών από την πιθανότητα νέας πυρκαγιάς, η αποφυγή της βόσκησης και η φύλαξη από πιθανούς καταπατητές (που πιστέψτε με, στις περιοχές αυτές δεν είναι οικοπεδοφάγοι που θέλουν να χτίσουν βίλες αλλά ντόπιοι που απλώς επεκτείνουν τα χωράφια τους).
Τα δάση που κάηκαν χρειάζονται ΦΥΛΑΞΗ και παρακολούθηση και όχι τεχνητή αναδάσωση. Ας αφουγκραστούμε τη φύση, ας την αφήσουμε να κάνει το έργο της και αν χρειαστεί μετά από 2-3 χρόνια υπάρχει πάντα η δυνατότητα της υποβοήθησης. Θα παρακαλούσα λοιπόν το Πανεπιστήμιο της Πάτρας ως ο μεγαλύτερος επιστημονικός φορέας της Δυτικής Ελλάδας να παρέμβει προς αυτή την κατεύθυνση.
Με τιμή,
Γεώργιος Βέρροιος
Βιολόγος - Ph.D., M.Sc. στην Οικολογική Διαχείριση και Τεχνολογία Περιβάλλοντος
Πανεπιστήμιο Πάτρας, Τμήμα Βιολογίας, Εργαστήριο Βοτανικής - Οικολογία Φυτών
http://www.geocities.com/verroios
Δημοσίευση σχολίου